Heel anders is dat bij middelen die vanuit het bloed van je huisdier werken, zoals tabletten en pipetten die door de huid heen dringen. Deze middelen (o.a. isoxazolines) komen via het bloed in de inwendige organen en het centrale zenuwstelsel van je hond of kat terecht. Zo is het dus te begrijpen dat epilepsie een veel besproken bijwerking is geworden van dit soort middelen. De FDA, zeg maar de Amerikaanse evenknie van ons Europese Geneesmiddelen Agentschap (EMA), heeft daarom ook een waarschuwing naar dierenartsen uit doen gaan om terughoudend te zien met het gebruik van isoxazolines bij patiënten die mogelijk een neurologische aandoening hebben of hebben gehad.
In het algemeen kun je dus zeggen dat vlooienmiddelen veilig zijn, maar nooit volledig zonder bijwerkingen komen. Die bijwerkingen kunnen variëren van milde huidklachten tot ernstige epilepsie en van alles ertussenin. Kies je voor een middel dat werkt aan de buitenkant, dus op de huid en in de vacht, dan kun je er vanuit gaan dat de belangrijkste bijwerkingen ook daar zullen optreden. Dat is vervelend, maar op lange termijn niet schadelijk.