Eigenlijk is het best bijzonder hoeveel vragen we, zowel bij mens als dier, nog hebben over de Ziekte van Lyme. Zeker als je je bedenkt hoe vaak de ziekte voorkomt. Er is bijvoorbeeld nog steeds discussie over hoe snel na een tekenbeet de ziekte kan worden overgedragen. Vroeger dachten we dat het pas vanaf 24 uur na het begin van een tekenbeet kon, maar de laatste jaren schuift dat moment steeds verder naar voren op. Inmiddels zijn wetenschappers het er over eens dat het binnen 12 uur al kan. Er is echter recente onderzoeksinformatie die erop wijst dat besmetting met de Ziekte van Lyme al vanaf het begin van een tekenbeet kan plaatsvinden. Dit heeft natuurlijk grote gevolgen. Als je namelijk denkt dat je jezelf en je hond goed beschermt omdat je na iedere wandeling teken verwijdert, dan heb je het dus misschien wel goed mis! Bovendien vind je die teken helemaal niet zo gemakkelijk…aan het begin van hun bloedmaaltijd zijn ze namelijk nog geen twee millimeter groot. De teken die je wél gemakkelijk vindt, zijn veel groter omdat ze al dagenlang bloed hebben gedronken en daardoor zijn opgezwollen. Als je die verwijdert, ben je dus al veel te laat om tekenziektes tegen te gaan (maar nog steeds doen, hoor!).
Wanneer een teek de Ziekte van Lyme op je hond heeft overgedragen, dan kan die daar ziek van worden. Af en toe kan er – kort na de tekenbeet – koorts optreden, maar in de meeste gevallen valt dat niet op. Veel vaker zien we kreupelheid optreden; dat kan binnen enkele weken al het geval zijn, maar het kan ook veel langer duren. Vaak is het een kreupelheid waar je dierenarts geen duidelijke oorzaak voor kan vinden met zijn normale onderzoek (zoals lichamelijk onderzoek en röntgenfoto’s). Om de Ziekte van Lyme op te sporen, is dan bloedonderzoek nodig. Dat bloedonderzoek is erg betrouwbaar in het aantonen van de ziekte; je weet dus of je hond de besmetting heeft of niet. Het probleem is echter dat je nog steeds niet zeker bent of het ook de oorzaak is van de kreupelheidsverschijnselen; het is hoogstens een aanwijzing. Echter, als je dierenarts alle andere mogelijke oorzaken heeft uitgesloten, dan is het wel verstandig om een behandeling op te starten. Je dierenarts schrijft dan een antibioticumkuur voor (meestal doxycycline).
Een lastig verhaal dus. Uiteindelijk blijft het advies daarom “voorkomen is beter dan genezen”. Met VECTRA® 3D gebruik je een middel dat teken niet alleen afweert, maar ook nog eens doodt mochten ze ondanks de afwerende werking toch met je hond in contact komen.