De voeding die een vrouwelijke teek nodig heeft om eitjes te leggen, haalt ze uit het bloed van haar gastheer. Dat kan jouw hond zijn, maar je kunt ook zelf aan een teek ten prooi vallen. Nadat een teek bloed heeft gedronken, legt ze haar eitjes in de directe omgeving. Meestal is dat buitenshuis, maar het kan ook binnenshuis; gelukkig kunnen teken binnenshuis minder goed overleven. Een teek ontwikkelt zich via meerdere stadia. Als de eitjes uitkomen, spreken we van een larve. De larve vervelt en verandert in een nymf en de nymf vervelt vervolgens tot volwassen teek. Voordat de larve of nymf kan vervellen, moeten ook zij bloed drinken. Elke teek drinkt in zijn leven dus meerdere keren bloed. En elke bloedmaaltijd kan een risico opleveren.
Tijdens het bloed drinken, spuiten teken een beetje speeksel in de huid van hun gastheer. Ze doen dit om het bloed vloeibaar te houden, zodat ze het kunnen opdrinken (anders zou het bloed stollen). Dat bloed kan besmet zijn met “tekenziekten”. De Ziekte van Lyme ken je misschien al, maar andere ziekten zoals babesiose en anaplasmose komen ook voor in onze regio. Al deze ziekten kunnen nare gevolgen hebben en babesiose verloopt in veel gevallen zelfs dodelijk. Daarnaast is de Ziekte van Lyme lang niet altijd goed te behandelen. Een tekenbeet voorkomen is dus altijd beter dan een tekenbeet genezen!
Je moet je hond altijd op teken controleren als je bent wezen wandelen. Helaas is dit echter niet genoeg. Tekenlarven en -nymfen, maar ook volwassen teken die nog niet gedronken hebben, zijn hooguit 2 mm groot. In een harige vacht zijn ze daarom moeilijk te vinden, zeker als je hond wat langere haren heeft. De teken die je gemakkelijk vindt, zijn meestal de volwassen exemplaren die al een aantal dagen bloed gedronken hebben. Al die tijd hebben ze dus besmettingen kunnen overdragen. Bij de keuze van een anti-tekenmiddel wil je daarom het liefst een middel tegen teken gebruiken dat teken afweert of dat teken doodt door contact, dus zonder dat teken hoeven te bijten: hoe minder ze bijten, hoe kleiner de kans op overdracht van ziekten.
Lees ook onze blog "Wanneer zijn teken actief?".