Frankrijk en het alpengebied zijn van oudsher berucht om babesiose (de Fransen noemen het zelf piroplasmose), maar de teken die de ziekte overbrengen vind je ook ver buiten dat gebied. In de richting van Hongarije zien we bijvoorbeeld ook veel babesiose. Babesia wordt verspreid door de gevlekte teek (Dermacentor reticulatis) en die gedijt goed in de genoemde streken. Maar let op! Tegenwoordig zien we af en toe ook honden in de Benelux die nog nooit in een risicogebied zijn geweest en toch babesiose hadden; die zijn dus dicht bij huis besmet geraakt.
Wanneer we richting het Middellandse Zee gebied reizen, komen leishmaniose en hartworm (dirofilariose) vaker voor. Beide ziektes worden overgebracht door vliegende insecten; leishmania vooral door zandvliegen en hartworm door muggen. Omdat deze insecten niet kunnen overleven in koudere streken, komen ze in Noord-Europa niet voor en beide ziektes dus ook niet. Je hond loopt daarom alleen gevaar als je ermee naar een risicogebied reist.
Ehrlichia wordt overgebracht door de hondenteek (Rhipicephalus sanguineus). Deze teek vinden we ook vooral in het Middellandse Zeegebied. Bij ons komt de ziekte niet voor, maar ook deze teek breidt zijn leefgebied naar het noorden uit.
Alle hiervoor genoemde ziekten hebben met elkaar gemeen dat ze ernstig zijn en gemakkelijk een dodelijk verloop kunnen hebben. Dit geldt gelukkig niet voor de ziektes die bij ons het meest voorkomen: de Ziekte van Lyme en anaplasmose. Deze aandoeningen worden overgebracht door de schapenteek (Ixodes ricinus); deze teek vind je weliswaar in heel Europa, maar is bij ons de meest voorkomende soort bij mens en dier. Maar vergis je niet, ook deze ziektes kunnen tot nare problemen leiden; in geval van de Ziekte van Lyme niet zelden tot chronische klachten, zoals kreupelheid.
Reden genoeg om goed voorbereid te zijn. Of je nu op reis gaat of niet.
Dit vind je vast ook interessant om te lezen: Hoe ga ik goed voorbereid op reis met mijn huisdier?